Noodhulp moet samengaan met landbouwherstel. Niet enkel hebben de families alles verloren in hun vlucht (zaden, werktuigen…), de meest kwetsbare families staan ook nog eens voor de obstakels –misschien nog meer in Kasaï dan elders in Congo – van gebrekkige technieken en economische input, ziektes die de gewassen en het vee treffen, en het feit dat ze door land worden ingesloten.
Zowel hier als elders is het absoluut noodzakelijk om de landbouwwetgeving en de ontwikkeling van de familiale landbouw te bestendigen, door boerenorganisaties die in staat zijn om de systemen van krediet, transformatie, opslag en commercialisering te spreiden. Denken over ontwikkeling is ook een duurzame vrede bestendigen.