Programma voor humanitaire bescherming: overlevenden van seksueel geweld ondersteunen, mensen integreren, veerkracht vergroten

In nauwe samenwerking met lokale partners en met financiële steun van de DGD doen wij inspanningen om vluchtelingen en ontheemden beter te beschermen en gastgemeenschappen te ondersteunen. Die inspanningen worden in de komende twee jaar voortgezet: in Niger, Burundi, Oeganda en DR Congo.¹

Catherine Courbe, humanitair coördinatrice bij Caritas International: “De vier landen hebben met elkaar gemeen dat er telkens sprake is van aanzienlijke volksverplaatsingen. In Niger slaan heel wat mensen op de vlucht door confrontaties tussen het leger en gewapende groepen. Burundi krijgt veel terugkeerders te verwerken. In Oeganda worden erg veel vluchtelingen opgevangen. En in de Congolese provincie Zuid-Kivu verlaten velen hun huizen als gevolg van natuurgeweld of de acties van rebellen en milities.”

“Op korte termijn willen we aan mensen de kans bieden om hun waardigheid terug te vinden. Humanitaire bescherming wil dan zeggen dat we steun geven aan overlevenden van seksueel geweld, cash of basisartikelen verdelen of voor onderkomens zorgen voor slachtoffers van conflicten of natuurrampen. We willen de situatie van deze mensen ook stabieler maken door een beroepsopleiding te geven, te sensibiliseren en in dialoog te gaan met gemeenschappen.”

Met de lokale partners in de diverse landen wordt ook geïnvesteerd in nuttige infrastructuur. “In Niger maken we werk van veilige plekken voor kinderen. In een aantal zones wordt de bevolking er geconfronteerd met heel wat geweld. De veilige plekken geven aan kinderen de kans om te spelen en gewoon weer kind te zijn. Zo zijn we in vluchtelingenkampen in Niger latrines aan het aanleggen. Dat is niet alleen belangrijk voor de volksgezondheid maar ook voor de veiligheid, want vrouwen en kinderen moeten zo minder ver lopen wanneer ze naar het toilet willen gaan.”

Nadat we iets hebben gedaan rond de directe noden van vluchtelingen, ontheemden en gastgemeenschappen, proberen we hen beter te beschermen door mensen te integreren in de maatschappij. Vluchtelingen of ontheemden hebben alles achtergelaten en moeten dus iets bedenken om een bestaan op te bouwen op de plek waar ze worden opgevangen. “Daarom organiseren we beroepsopleidingen waarmee deelnemers bijvoorbeeld schoenmaker, mecanicien of kleermaakster kunnen worden”, legt Catherine uit.

“In het algemeen steunen we ook de gastgemeenschappen. Zo verdelen we bijvoorbeeld cash in dorpen die op die manier spaar- en kredietgroepen kunnen uitbouwen. Wanneer één van de leden van zo’n groep een initiatief wil nemen, kan hij of zij geld lenen bij het collectief. Dat systeem werkt erg goed.”

“In de Sahel of het Grotemerengebied is de impact van de klimaatcrisis niet te onderschatten. In Niger verliezen boeren vruchtbare grond omdat de woestijn er oprukt. In Congo en Burundi zijn er vaak enorme stortregens die leiden tot grote overstromingen, met verwoestende gevolgen voor de bevolking. Het is dus belangrijk om de betrokken gemeenschappen te ondersteunen.”

In Oeganda is er heel wat ontbossing omdat de bevolking op zoek gaat naar brandhout om te koken en zich te verwarmen. “Die ontbossing leidt tot bodemerosie. Met onze partners planten we de nodige fruitbomen op percelen. Die bomen leveren niet alleen fruit op maar ook snoeiafval, dat kan dienen als brandhout. En zo wordt ontbossing tegengegaan. Wanneer je bomen plant, maakt dat de bodem stabieler en gaat het erosie tegen. Een toename van het aantal bomen is ook gunstig voor de vegetatie en allerlei dieren.”

Met de steun van de Belgische Ontwikkelingssamenwerking – DGD