“Kerkhoven, sanitaire voorzieningen… Alles staat onder water. De getroffenen leven in armzalige omstandigheden. Sommigen kunnen bij gastfamilies terecht, anderen moeten onder de blote hemel slapen,” legt de directrice van Caritas Molegbe uit. Via contactpersonen in het systeem voor humanitaire monitoring en crisismanagement blijft Caritas alarmberichten krijgen uit Molegbe en andere plaatsen in de getroffen provincies Mongala, Noord-Ubangi en Zuid-Ubangi. Met deze informatie kan de humanitaire hulp beter gecoördineerd worden, is ze sneller en meer gericht op de specifieke noden. En dit in een onstabiele veiligheidscontext.
>> LEES OOK: Balans van het waarschuwingssysteem van Caritas in Congo
Onderdak, water en andere noden
Volgens lokale overheden zijn dit de zwaarste overstromingen in 25 jaar. Er wordt verwacht dat de situatie erger zal worden, aangezien het regenseizoen tot december duurt. De provincie Noord-Ubangi werd midden oktober als eerste getroffen. Meer dan 146.000 personen werden er intussen getroffen door het stijgende waterpeil van de Ubangi-rivier[1]. In Zuid-Ubangi wordt dat aantal op 235.000 geschat. De gebieden waren al voor de overstromingen zeer kwetsbaar. In Noord- en Zuid-Ubangi leven meer dan 600.000 mensen in ernstige voedselonzekerheid.
“De getroffenen hebben nood aan onderdak, levensmiddelen en medicatie voor ziektes die kunnen ontstaan. Er zijn ook noden op het vlak van water, sanitair en hygiëne (WASH). Er moet drinkbaar water worden voorzien en er moeten latrines komen. Om nog maar te zwijgen van de educatieve noden van de kinderen die momenteel niet naar school gaan,” zegt Guy-Marin Kamandji, communicatieverantwoordelijke van Caritas Congo.
Hulp komt op gang
Het water vernielde niet enkel huizen, maar ook scholen en ziekenhuizen, terwijl overstromingen het risico op ziektes net doen toenemen, onder andere door de slechte sanitaire omstandigheden die er vaak mee gepaard gaan. Bovendien werden ook landbouwgewassen vernietigd en ging er vee verloren, wat ook de ontwikkeling op lange termijn belemmert.
Caritas is een van de weinige organisaties die direct ter plaatse was en noodhulp leverde in Noord-Ubangi. Deze hulp bestond onder andere uit sanitaire producten en kano’s voor vissers. Maar er zijn meer middelen nodig om het grote aantal mensen die alles verloren hebben, te kunnen bijstaan.
