GOOOAAAL! Bij ieder doelpunt vergroot de ontlading van de spelers. Ze vliegen elkaar in de armen of op de rug. Iemand schopt zijn feloranje voetbalschoen uit en houdt die tegen zijn oor: een rechtstreekste verbinding met de operator van kleine overwinningen. Een eigen zegegebaar.
Diverse ploegen
Er zijn twee Caritas-ploegen, die bestaan uit Belgen en jonge vluchtelingen. Ook in andere ploegen spelen jongeren van verschillende achtergronden samen. Zo wordt de culturele uitwisseling bevorderd. Wat iedereen alvast deelt, is een passie voor voetbal.
De meerderheid van het Caritas-team moest vluchten voor geweld of vervolging in zijn thuisland, alleen of met familie. Deze kwetsbare jongeren worden door Caritas begeleid in hun overgang naar een autonoom leven in België.
“Het is mijn laatste maand in een appartement van Caritas. Hierna moet ik mijn eigen appartement zoeken,” vertelt Iqbal. “Ik zou gerust willen blijven. We lachen veel, maar hebben ook respect voor elkaar. Met de andere jongeren van Caritas zijn we zoals familie.”
Ook de jongeren die niet meer in een appartement van Caritas wonen, blijven betrokken. Mohamed stelde zelfs zijn eigen team samen: “Voor dit toernooi heb ik een aantal vrienden opgebeld die ik ken van het opvangcentrum”, verduidelijkt hij.
Voetbal en muziek
Naast voetbal, speelt vandaag ook muziek een belangrijke rol. Een jonge rapper krijgt in de pauze alles wat hij nodig heeft om zijn talent naar boven te doen komen: een micro en publiek. Ook tijdens de matchen schalmen melodieuze klanken door de boxen naast het veld. Ze verzekeren de sfeer. Of het doelpunt, in het geval van de dansende keeper wiens handen meer bewegen op het ritme van de muziek dan van de bal.
“We spelen meer voor de sfeer dan om echt te winnen,” vertelt Samir Sahibi, sociaal begeleider bij Caritas. “Via het toernooi willen we partnerschappen opzetten met andere organisaties uit de regio, zoals jeugdhuizen of opvangcentra. We willen elkaar beter leren kennen en dromen van een groot toernooi over heel Wallonië, waarbij elke vereniging om de beurt de organisatie op zich neemt.”
De finale
“Voetbal is wat iedereen verbindt, daarom zijn we hier”, zegt Mohamed. “Maar we spelen toch ook om te winnen!” Iqbal beaamt. Zijn team staat straks in de finale tegenover Mohameds ploeg. “We moeten onze strategie nog bespreken. Hij wijst naar Saïd, wiens gescheurde ligamenten hem verhinderen zelf te voetballen. “Hij is onze coach.”
Terwijl Said met zijn krukken aan de zijlijn staat te gesticuleren en het publiek uitbundig supportert, spelen het Caritasteam en het team van Mohamed de finale. Ze zijn gedreven, met oog voor de bal én voor het welzijn van de tegenstander. Fairplay is op dit toernooi immers van groot belang.
Het jongste lid van de Caritasploeg draagt trots een T-shirt met daarop “goals don’t lie”. Profetische woorden, zo blijkt. Zijn ploeg haalt uiteindelijk de eindzege binnen.
Partner worden?
Wil jij met jouw vereniging ook deelnemen aan dit toernooi? Stuur dan een mailtje naar s.sahibi@caritasint.be. Samir is een van de organisatoren en antwoordt jou met plezier.
