“Snoezelen”, een middel om het welzijn te verbeteren bij de Logis de Louvranges

De Logis de Louvranges bevindt zich in de gemeente Waver. Caritas vangt er vrouwen op die erg kwetsbaar zijn. Tijdens hun procedure om internationale bescherming te krijgen, worden de bewoonsters begeleid door medewerksters met uitlopende vakgebieden. Veel van de vrouwen hebben ook kinderen; daarom is er een crèche die vier dagen per week open is van 7.30u tot 17.30u. Drie kinderverzorgsters ontfermen zich er over de kleinste kinderen wanneer de moeders dit wensen. Zo hebben de mama’s de tijd om huishoudelijke of administratieve taken te doen, naar een afspraak of opleiding te gaan of gewoon even op adem te komen.

“Kinderen zijn sponsen”, weten Claudine en Oriane, twee van de kinderverzorgsters in Louvranges. “Zij voelen het meteen wanneer hun mama angstig of gespannen is, bijvoorbeeld wanneer ze terugkeert van een gesprek bij het Commissariaat-Generaal voor Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS), wanneer een dossier niet opschiet of wanneer er een negatieve beslissing is gevallen. Kinderen hebben dan ook stress, ze wenen of roepen en hebben het lastig om in slaap te vallen. Wij proberen hen dan tot bedaren te brengen. Vanuit die optiek kwamen we op het idee om een snoezelruimte in te richten.”

“Snoezelen” is een samentrekking van snuffelen en doezelen. Het gaat om iets wat je doet in een ruimte die speciaal dient om te ontspannen. Je maakt daarbij gebruik van je vijf zintuigen: het gehoor, de reukzin, het zicht, de smaak en de tastzin. Voor personen met een beperking bestaat dit al langer. Nu wordt het idee ook meer en meer toegepast in andere sectoren, waaronder de migratiesector.

De snoezelruimte in Louvranges is een kleine, voornamelijk witte ruimte vlakbij de crèche. Je vindt er een zuil die een gedempt, gekleurd licht afgeeft, matrassen, kussens en een hele reeks voorwerpen van uiteenlopende aard: die zijn glad, zacht of ruw… Het geheel zorgt voor een ambiance die ertoe aanzet om alles los te laten en rust te vinden.”

“De snoezelruimte zal ons helpen om bij een crisis energie in goede banen te leiden”, vertellen Claudine en Oriane. “Kinderen kunnen er veilig experimenteren en spanningen kwijtraken. Ze zijn er ook weg van de schermpjes die zo alomtegenwoordig zijn in hun leven. Door te bewegen, te voelen en te kijken ontstaat er een zekere sereniteit, je laat dingen los. Je herontdekt je sensaties en je vergeet je muizenissen.”

Het team van de Logis de Louvranges ondervond het zelf: “Tien minuten in zo’n snoezelruimte volstaan om je beter te voelen. Ook mama’s zullen er welkom zijn. Wij denken bijvoorbeeld dat de snoezelruimte erg geschikt kan zijn om over een vluchtverhaal te praten met onze maatschappelijk werkster en zich voor te bereiden op het interview bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen (CVGS).”

In het kader van hun vraag naar internationale bescherming moeten de bewoonsters van de Logis de Louvranges op interview gaan bij het CGVS. Daar moeten ze vertellen over hun vlucht en over de redenen waarom ze zijn gevlucht. Zulke interviews zijn van doorslaggevend belang voor de rest van de procedure. Ze zijn dan ook een flinke beproeving. Om de interviews zo goed mogelijk te laten verlopen worden de personen die internationale bescherming wensen goed voorbereid door het team van Caritas.

“Wij denken dat de snoezelruimte een goede plek is om dit te doen. De sfeer daar zal de vrouwen helpen om zich te concentreren en op een serene manier te praten over hun ergste herinneringen.”

“We hadden al een aantal jaren het idee om hier iets mee doen”, stelt Claudine. “We hadden de kans om een snoezelruimte te ontdekken in een opvangcentrum van het Rode Kruis en om een inclusief speelplein te bezoeken met de bewoonsters. Ons team kreeg ook een vorming over dit onderwerp. Gaandeweg vonden we het nodige materiaal. De crèche werd anders ingericht om wat ruimte vrij te maken. Begin dit jaar kwam het ONE (Office de la naissance et de l’enfance) langs om te checken of we alle normen hadden nageleefd. Op 22 januari 2024 konden we dan eindelijk de snoezelruimte officieel openen, samen met onze bewoonsters en hun kinderen.”

Oriane: “We zitten nu nog in de testfase qua inrichting, beschikbare accessoires en gebruik van de ruimte. We willen zien hoe de kinderen en de mama’s reageren en zullen de praktijk dan geleidelijk aanpassen. We willen ook meer doen met geuren, iets waarbij we de mama’s willen betrekken. Tot nu toe zijn onze ervaringen heel positief. Dit is ook een aanvulling op alle andere vormen van psychologische bijstand die we onze bewoonsters bieden.”