Zijn familie en een flatje: Cyprien mag eindelijk weer dromen

Cyprien heeft weer hoop. Hij heeft een flatje gevonden en hopelijk komen binnenkort zijn echtgenote en twee dochters naar België. - © Isabel Corthier

18/10/2022

Doodziek was Cyprien (52) toen hij tweeënhalf jaar geleden vanuit Burundi naar België vluchtte. Hij moest een operatie ondergaan en het duurde lang voor hij weer hersteld was. Cyprien werd opgevangen door het Caritas International-team in Antwerpen, dat hem onder andere begeleidde naar zijn doktersafspraken en in zijn zoektocht naar een plek om te wonen.

Ik droom ervan om met mijn eigen taxi te rijden. Dan zou ik tussen mijn ritten door thuis wat kunnen rusten als ik te moe ben. Dat lijkt me ideaal.

Cyprien.

Hij is een opgewekte man, Cyprien. Met een lachend gezicht en pretogen. Hij heeft weer moed, en hoop. Er is een procedure tot gezinshereniging opgestart, hopelijk kunnen zijn echtgenote en twee dochters binnenkort naar België komen. Cyprien kan niet wachten om aan zijn leven in België te beginnen. Al is het niet makkelijk om werk te vinden, in zijn geval. “Ik droom ervan om met mijn eigen taxi te rijden. Dan zou ik tussen mijn ritten door thuis wat kunnen rusten als ik te moe ben. Dat lijkt me ideaal.”

Medische problemen

Vandaag gaat het dus redelijk goed met Cyprien. Maar hij komt van ver. Letterlijk en figuurlijk. Tweeënhalf jaar geleden vluchtte hij voor het Burundese leger dat hem met de dood bedreigde. “Naar België, omdat ik hier familie en vrienden heb”, legt hij uit. “Maar ik was erg ziek toen ik hier arriveerde. Ik moest geopereerd worden.”

Het team van Caritas Antwerpen begeleidde hem. Het richt zich heel specifiek tot vluchtelingen die een aanvraag tot internationale bescherming – asiel – hebben gedaan én medische problemen hebben. Het gaat om mensen die medische en/of psychische hulp nodig hebben maar met de juiste omkadering wel zelfstandig kunnen wonen en leven. Fedasil, dat in België verantwoordelijk is voor de opvang van mensen die vragen om internationale bescherming, selecteert wie daarvoor precies in aanmerking komt. Voor hen huurt Caritas 15 appartementjes in het Antwerpse. Daar kunnen ze wonen tot hun vraag tot internationale bescherming is behandeld.

lees ook Health Care Antwerpen: begeleiding voor verzoekers om internationale bescherming met medische problemen

De halte van de tram

Team Antwerpen ondersteunt hen bij elke stap op weg naar een zelfstandig leven. En daar komt heel wat bij kijken. “We bieden praktische hulp, zoals de weg wijzen naar de supermarkt en de juiste halte van de tram”, zegt sociaal assistente Katrien. “We volgen ook de procedure voor internationale bescherming mee op”, vult haar collega Belinda aan. “We zoeken een advocaat en gaan mee naar de afspraken.” Het sociale luik is ook belangrijk. “Wie wil en er de mentale ruimte voor heeft, kan naar de Nederlandse les. We zoeken een dagbesteding die bij hen past en regelen een school voor de kinderen.”

Zoeken naar een woning betekent: uren doorbrengen op verhuurwebsites en tientallen telefoontjes plegen naar eigenaars. - ©Isabel Corthier

Torenhoge huurprijzen

Zes maanden geleden kreeg Cyprien te horen dat zijn asielaanvraag is goedgekeurd. Dat is goed nieuws, maar het betekent ook dat hij de Caritas-flat moet verlaten. “Erkende vluchtelingen krijgen drie maanden te tijd om een woning te zoeken op de private huurmarkt”, vertelt Katrien. “Die periode kan nog eens worden verlengd met drie maanden als het nodig is.” Dat is bijna altijd het geval, want een betaalbare woning vinden is heel moeilijk. “Veel huiseigenaars willen niet verhuren aan nieuwkomers”, zucht Belinda. “En de huurprijzen zijn torenhoog. Onze cliënten moeten rondkomen van een leefloon van zo’n 1.000 euro. Vind dan maar eens iets.”

Veel huiseigenaars willen niet verhuren aan nieuwkomers. En de huurprijzen zijn torenhoog.

Belinda Balliu, sociaal assistent

Loslaten

Zoeken naar een woning betekent dus: uren doorbrengen op verhuurwebsites en tientallen telefoontjes plegen naar eigenaars. “Gelukkig krijgen we daarvoor de hulp van partnerorganisaties”, zegt Katrien. “Zo’n organisatie heeft uiteindelijk via haar netwerk een woning gevonden voor Cyprien.” “Het appartementje ligt ver buiten de stad, helemaal ideaal is het niet”, zegt Belinda. “Maar er is een goede busverbinding en de huisbazin is erg vriendelijk. We brengen ook het plaatselijke OCMW op de hoogte, dat houdt mee in de gaten of Cyprien het redt in zijn eentje. Want wij moeten hem stilaan loslaten nu.”