Caritas in Antwerpen: warmte, vriendschap en ‘mee-leven’

“My good, good friends!” Als de sociale assistentes van het Caritas-team Antwerpen langskomen, is Maryams dag helemaal goed. - © Isabel Corthier

08/09/2022

De Palestijnse Maryam (72)^[1] zit bijna de hele dag aan haar bed gekluisterd. Ze heeft hartproblemen, een hoge bloeddruk en diabetes, en ook haar benen willen niet zo goed meer mee. Maar als de sociale assistentes van het Caritas-team Antwerpen aanbellen, kikkert ze helemaal op. “My good, good friends!”

Ik heb veel vrienden. Many, many friends: Belinda, Katrien, Rein, …

Maryam

“Aaaah, Belinda!” Maryam klapt verrukt in haar handen als ze de Caritas-medewerkster ziet binnenkomen. Het lijkt wel alsof ze na lange tijd haar dochter weer ziet, zo blij is ze. Want Maryam heeft dan wel acht kinderen, ze wonen verspreid over alle hoeken van de wereld. “Denemarken, Groot-Brittannië Noorwegen, Turkije, Jordanië”, somt ze op. In coronatijd hoorde en zag ze hen alleen via de telefoon. Maar eenzaam was ze niet, beweerde Maryam. “Ik heb veel vrienden”, babbelt ze in gebrekkig Engels. “Many, many friends: Belinda, Katrien, Rein, …” De weinige mensen die bij haar over de vloer komen, zijn de sociale assistenten van Caritas. Haar vriendinnen.

Maryam vluchtte uit Palestina. Ze heeft hartproblemen, een te hoge bloeddruk, diabetes en een rits ouderdomskwaaltjes. Om te gaan wandelen in het park vlakbij, heeft ze een looprekje nodig.

Medische problemen

Omdat ze zo’n uitgebreide medische problematiek heeft, wordt Maryam door het Caritas-team in Antwerpen begeleid. Dat richt zich heel specifiek tot vluchtelingen die een aanvraag voor internationale bescherming hebben gedaan én medische zorgen nodig hebben. Het gaat om mensen met medische en/of psychische problemen, maar die met aangepaste begeleiding wel zelfstandig kunnen wonen. Fedasil, dat in België verantwoordelijk is voor de opvang van mensen die vragen om internationale bescherming, selecteert wie daarvoor precies in aanmerking komt. Voor hen huurt Caritas 15 appartementjes in en rond Antwerpen. Zolang ze in de procedure zitten, mogen deze mensen er wonen.

Lees ook Health Care Antwerpen: begeleiding voor verzoekers om internationale bescherming met medische problemen

Begeleiding bij elke stap

Team Caritas in Antwerpen ondersteunt hen bij elke stap die nodig is om een zelfstandig leven uit te bouwen. “Bij élke stap”, zegt Belinda lachend. “In de appartementjes hebben we de meeste basisspulletjes al voorzien: potten en pannen, lakens en handdoeken, dat soort dingen.” Wat de cliënten verder nodig hebben, is heel individueel. “Hebben ze een dokter nodig? Medicijnen? Dan gaan we op zoek naar een dokter en specialisten. We tonen hen de weg en gaan mee naar de afspraken.” Naast een heleboel praktische en medische besognes, zorgen de sociale assistenten er ook voor dat de asielprocedure vlot verloopt. “We zoeken een advocaat en gaan mee naar de afspraken.” Het sociale luik wordt ook niet vergeten. “Wie wil en er de mentale ruimte voor heeft, kan naar de Nederlandse les. We zoeken een dagbesteding die bij hen past en regelen een school voor de kinderen.” De sociale assistenten begeleiden hun cliënten bij elke, elke stap. “Het is letterlijk mee-leven, wat we doen”, vat Belinda het samen.

Hebben onze cliënten een dokter nodig? Medicijnen? Dan gaan we op zoek naar een dokter en specialisten. We tonen hen de weg en gaan mee naar de afspraken.

Belinda Balliu, sociaal assistent

Binnenkort moet Antonio voor het eerst naar de inburgeringscursus, integratiecoaches Sifa en Sevan (hier op de foto) hebben de weg erheen al een keer met hem afgelegd. - © Isabel Corthier

Op naar een zelfstandig leven

Antonio (26) is nog maar net ingetrokken in zijn appartementje in het Antwerpse district Deurne. In 2019 vluchtte hij uit Angola. Hij heeft een ongeneeslijke ziekte, maar met wat begeleiding kan hij prima voor zichzelf zorgen. Integratiecoaches Sifa en Sevan begeleiden hem. Vandaag leggen ze hem uit hoe de wasmachine werkt en hoe hij de stofzuiger bedient. “Ik kan hen alles vragen”, knikt Antonio naar de Caritas-dames. Binnenkort moet hij voor het eerst naar de inburgeringscursus, Sifa en Sevan hebben de weg erheen al een keer met hem afgelegd. Antonio weet nu waar het is, welke tram hij moet nemen en waar hij moet afstappen. Alle papieren en documenten die Antonio nodig heeft, hebben zijn coaches met hem doorgenomen. “Ik zeg vaak: wij zijn de bibliotheek”, lacht Sifa. “Bij ons vind je alle informatie.” Maar het is wel de bedoeling dat de cliënten het straks zonder ‘de bibliotheek’ doen. “We maken hen wegwijs en reiken hen een netwerk aan”, zegt Sifa. “Zodat ze straks helemaal zelfstandig zijn.”