Tijdens het schooljaar 2014/15 lukte dit in 98 scholen in Jordanië en in 156 scholen in Libanon. Maar dat blijft veel te weinig. Van de 225.000 Syrische schoolrijpe (5 tot 17 jaar) kinderen in Jordanië zijn er maar 132.000 ingeschreven in een school. Van de 405.000 (5 tot 17-jarige) kinderen in Libanon gaan er maar 105.000 naar school. Zowel Jordanië als Libanon hebben veel meer steun van buitenaf nodig.
Financiële middelen uitgeput
Vluchtelingengezinnen hebben het na jaren oorlog financieel bijzonder zwaar. De extra schoolkosten (voor schrijfgerief, eten en transport) maakt het hen nog moeilijker. Veel gezinnen worden daardoor gedwongen keuzes te maken die ze voor de oorlog nooit voor mogelijk hielden: dochters worden uitgehuwelijkt, kinderen thuisgehouden en/of hen gevraagd werk te zoeken. Zo is de helft van de vluchtelingengezinnen in Jordanië de voorbije jaren deels of volledig afhankelijk geworden van geld waarvoor hun kinderen bijklussen. Het omgekeerde scenario doet zich ook voor: kinderen die sinds hun vlucht niet meer naar school kunnen gaan, zullen sneller gevraagd worden te gaan werken, wat hun kans om terug naar school te gaan alsmaar kleiner maakt.
Gevolgen voor de kinderen
Vluchtelingen die erin geslaagd zijn de grens over te steken, zijn vaak al maanden of jaren op de vlucht. Nog voor hun aankomst zijn de kinderen dus al lang niet meer school geweest en dragen ze allemaal een verschillende leerachterstand mee. Als het hen lukt een school te vinden, duurt het gemiddeld een jaar voordat ze zich ook effectief kunnen inschrijven: ook hierdoor vergroot de achterstand. En die achterstand heeft concrete gevolgen voor zowel het inschrijvingsproces als voor de slaagkansen van de kinderen.
Bovendien belanden kinderen met een leerachterstand in klasjes met kinderen van een lagere leeftijd wat hen – zo leert de ervaring – dikwijls kwetsbaar maakt voor pesterijen. Een andere moeilijkheid is het psychosociale welzijn van de kinderen. Naast de leerachterstand dragen veel van hen ook traumatische ervaringen met zich mee waar lokale leerkrachten niet op voorbereid zijn.
De combinatie van al deze factoren (overbevolking, leerachterstand, gebrek aan psychosociale begeleiding) zorgt voor een gespannen sfeer, zowel binnen als buiten de scholen, waarop Caritas met haar educatieve projecten een antwoord wil bieden.
