Het verhaal van Valentine

Caritas - Valentine hangt de was op. In de Logis de Louvranges kunnen bewoners zelf koken, de was doen... hun leven in handen nemen. (2020)

25/02/2020

“Ik wil dat mijn dochters later kunnen studeren”

Met haar drie kinderen woont de 33-jarige Valentine^[^1] sinds juli 2018 in een studio van de Logis de Louvranges, onze opvangstructuur voor kwetsbare vrouwen met of zonder kinderen. In totaal verblijven er een 50-tal vrouwen en kinderen, in afwachting van een beslissing in hun aanvraag tot internationale bescherming.

Valentine opent de deur van haar appartementje terwijl vier grote ogen achter haar alles nauwgezet volgen. De nieuwsgierigheid van haar dochtertjes lijkt het van hun aanvankelijke verlegenheid te halen, al wijkt de tweeling niet van hun mama’s zijde. “Ze zijn nu 2 jaar,” zegt Valentine. “En ik heb nog een dochter van 5.”

Het dagelijkse leven in de opvangstructuur voor kwetsbare vrouwen

“De tweeling gaat hier naar de crèche, de oudste gaat naar school. Op woensdagmiddag doet mijn oudste dochter activiteiten met de andere kinderen die hier wonen. Daar is ze momenteel naartoe,” legt Valentine uit.

De tweeling gaat hier naar de crèche, de oudste gaat naar school.

- Valentine, bewoner van de Logis de Louvranges

De resultaten van enkele creatieve woensdagen hangen boven haar bed. Met haar tweeling achter haar aan huppelend, toont Valentine de kunstwerkjes van haar oudste dochter.

Valentine is mama, maar dat niet alleen. Ze is ook een echte organiser. Ze bracht de andere vrouwen van de opvangstructuur samen voor een uitstap: “We zijn in december naar Luik geweest, met bijna alle mama’s in twee auto’s,” vertelt Valentine. “Ik heb de uitstap georganiseerd. Ik zocht op wat er te doen is en hebben van alles bezocht: de trappen van waaruit je een zicht op de stad hebt, de kerstmarkt… Het was heel tof.”

>> LEES OOK: “Je bent maar een vrouw.” – in gesprek met bewoners van de Logis de Louvranges

Het belang van educatie voor de toekomst van de dochters

Valentine spreekt Frans en Kinyarwanda^[^2] met haar dochters. Zelf zou ze graag Nederlands leren, ook al woont ze momenteel in Wallonië. “In België hebben jullie toch drie talen,” zegt ze. “Het kan me helpen om werk te vinden als ik papieren krijg. Ik wil gewoon werken, gelijk wat.”

Ik wil gewoon werken, gelijk wat.

- Valentine, bewoner van de Logis de Louvranges

Een buurvrouw komt binnen met grote bossen kleurrijke ballonnen. “Dit hebben we nog over van het verjaardagsfeestje van mijn zoon,” zegt ze. Rode, blauwe, gele, oranje en roze ballonnen vrolijken de woonkamer en de tweeling op.

“Als ze ouder zijn, zou ik mijn dochters graag meenemen naar de protestantse kerk in Brussel, zodat ze de liedjes kunnen leren en meezingen en bidden,” zegt Valentine. “En ik wil dat mijn dochters later kunnen studeren.”

De kinderen zelf hebben momenteel andere prioriteiten. Hun nieuwe speelgoed gooien ze guitig omhoog en naar elkaar, betoverd door de kleuren die door de lucht zweven. Een simpel stukje van het leven in de Logis, maar ook de bestaansreden van deze opvangstructuur: kwetsbare vrouwen de nodige veiligheid en omkadering bieden, zodat ze hun leven terug kunnen opbouwen.

Deze naam werd aangepast om de anonimiteit van de betrokken persoon te garanderen.

Kinyarwanda is een van de officiële talen van Rwanda en de moedertaal van de meeste inwoners.