Er heerst een gezellige bedrijvigheid in de keuken. Naarmate de ochtend vordert, wordt het steeds drukker. Groenten en kruiden worden gemixt tot een groene brei. Wortels in stukjes gesneden. Ajuinen geschild. Een baby huilt. En ook een vrouw heeft tranen in de ogen, al zijn in haar geval de ajuinen verantwoordelijk.
Gerechten uit Guinée en België
“Dit is lamsvlees gemarineerd in kruiden,” zegt Assiatou*. Ze maakt vandaag een gerecht uit haar thuisland Guinée, samen met de andere bewoonsters. Ze legt uit aan Safa*, een moeder uit Djibouti, wat er nog allemaal in het gerecht komt. “Dat maken wij niet zo,” reageert Safa. “We komen dan wel allebei uit Afrika, we eten compleet verschillend.”
Er wonen momenteel 25 vrouwen in de Logis de Louvranges. Ze komen uit Djibouti, Guinée, Burkina Faso, Marokko, Congo, Afghanistan, Irak… Sommigen zijn net aangekomen, anderen wachten hier al jaren op een beslissing over hun verzoek tot internationale bescherming. De verschillende culturen zorgen voor een bijzondere uitwisseling, ook in de kookworkshop vandaag.
“Nog iemand die ajuinen wil schillen?” vraagt Anne, een van de verantwoordelijken in de Logis de Louvranges. Ze helpt de vrouwen bij het maken van Belgische balletjes in tomatensaus en boulets à la liègeoise, met Luikse stroop en bruine suiker.
Talenten ontplooien
“Dit is de laatste activiteit van een project met vrijwilligers en de bewoonsters,” legt Anne uit. “In september konden de vrouwen voorstellen welke activiteiten ze graag willen doen. De bedoeling is vooral hen de kans te geven om te tonen waar ze goed in zijn, en om elkaar beter te leren kennen.” Assiatou toont vandaag haar kookkunsten, en het voorbije jaar werd nog meer vakmanschap duidelijk: vlechtjes maken, gelaatsverzorging, schilderen… Iedereen mag meedoen en bijdragen met eigen talenten.
“Ik had gekozen om steden te bezoeken,” vertelt Alika*. Met een groep vrouwen ging ze het voorbije jaar naar steden zoals Leuven, Bergen en Charleroi. “Zo leren ze België beter kennen en krijgen ze een idee van waar ze zouden kunnen wonen als ze hier vertrekken,” zegt Anne. “Charleroi bijvoorbeeld heeft niet zo’n goede reputatie, maar ons bezoek aan de stad was heel aangenaam.”
Europese vrijwilligers
De vrijwilligers die de activiteiten met de vrouwen opzetten, zijn Giulia en Arnau, beiden 23. Ze deden gisteren inkopen en zijn vandaag druk in de weer om samen met de vrouwen een heerlijk gerecht op tafel te toveren. Het Europese vrijwilligersproject EVS bracht hen naar Louvranges, waar ze de bewoonsters bijstaan op weg naar een autonoom leven, animaties voor de kinderen organiseren en altijd klaar staan voor een goede babbel. “Het leukste vind ik de momenten waarop we echt in gesprek gaan met de vrouwen en elkaar beter leren kennen,” zegt Arnau. “In het begin was het wel moeilijk. Ik sprak amper Frans.”
De Logis de Louvranges zijn onderverdeeld in verschillende appartementen, waar de vrouwen per twee of met hun kinderen wonen. Ook Giulia en Arnau wonen er. Elk appartement heeft een eigen keuken, maar er zijn ook gelegenheden waarop samen gekookt wordt. “Of soms koken we gewoon zelf en eten we het samen op,” zegt Alika. “En Giulia heeft eens Italiaanse pizza gemaakt! Met een dunne bodem, tomaat en tijm, heel lekker”.
Aan tafel!
Buiten worden enkele tafels tegen elkaar geschoven en voorzien van glazen, bestek en borden. Terwijl de mama’s alles klaarmaakten, konden de kinderen spelen onder het goedkeurend oog van Maria, opvoedster in de Logis.
Drie kleuters lopen joelend een witte vlinder achterna. Een moeder wrijft het zand uit het haar van haar tweelingdochters. Daarna wordt het eten opgeschept: de rijst in mooie halve bollen, saus – met lamsvlees, tomatensaus en à la liégeoise – met balletjes ernaast. België en Guinée, samengebracht op een heerlijk bord. En tal van andere culturen verenigd aan een lange tafel.
