Van naar school gaan tot de tram nemen en gescheiden afvalophaling: een nieuw leven na de trauma’s in Afghanistan

Caritas International België Van naar school gaan tot de tram nemen en gescheiden afvalophaling: een nieuw leven na de trauma’s in Afghanistan

Hoe zit het met de gescheiden afvalophaling? Integratiecoach Sevan doet het voor, met meegebrachte blikjes, verpakkingen en lege plastic flessen. - © Isabel Corthier

Hoe zit het met de gescheiden afvalophaling? Integratiecoach Sevan doet het voor, met meegebrachte blikjes, verpakkingen en lege plastic flessen. - © Isabel Corthier

12/09/2022

Nu gaan ze naar school, hebben vrienden en vriendinnen en leiden een leven zonder stress. Maar de trauma’s die Taherjan, Zubair en Rona in Afghanistan opliepen, zitten heel diep. Ze worden begeleid door het Antwerpse TVU-team van Caritas International.

“Kom binnen”, glimlacht Taherjan (16) terwijl hij de voordeur voor ons openhoudt. Met een welgemikte zwaai ploft zijn rugzak in de hal. Hij komt net van school, een paar kilometer verderop. Daar gaat hij met de tram naartoe. “School is tof”, knikt hij. “We hebben veel vrienden. Ons leven is rustig hier, geen stress. Vooral mijn zussen en moeder hebben hier een beter leven. In Afghanistan mogen ze niet naar school of uit werken gaan. Hier kan dat wel.”

Vooral mijn zussen en moeder hebben hier een beter leven. In Afghanistan mogen ze niet naar school of uit werken gaan. Hier kan dat wel.

Taherjan

Een kwetsbaar gezin

Sinds een paar maanden woont Taherjan met zijn moeder Nafas (36), broer Zubair (14) en zusjes Rona (12) en Homa (1,5) voorlopig in een huis met een tuintje in het Antwerpse district Deurne. Ze zijn gevlucht uit Afghanistan nadat de vader van de kinderen er om het leven was gekomen. Nafas was net zwanger van Homa. De trauma’s in het gezin zitten diep.

De familie kreeg een positief antwoord op haar vraag om internationale bescherming. Nafas en haar kinderen mogen dus in België een nieuw leven opbouwen. Maar omdat het een erg kwetsbaar gezin is –Nafas is analfabeet en staat in haar eentje in voor de zorg van vier minderjarige kinderen – worden ze begeleid door Sifa en Sevan van het Antwerpse TVU-team van Caritas International.

Tijdelijke thuis

TVU staat voor ‘transition vulnérables’, ‘transit kwetsbaren’. Wie voor TVU in aanmerking komt, heeft recht op een transitieperiode van drie maanden. Daarin krijgt hij of zij een tijdelijke woning ter beschikking, en medische, sociale en juridische bijstand. Ook gaat het TVU-team mee op zoek naar een definitieve woning. Fedasil, dat in België verantwoordelijk is voor de opvang van mensen die vragen om internationale bescherming, selecteert wie precies voor TVU in aanmerking komt.

Op babyzusje Homa na, gaan alle kinderen naar school. Hoewel ze door Covid-19 nog maar weinig écht naar de les zijn kunnen gaan, spreekt Taherjan al een goeie mond Nederlands. Hij is de oudste en neemt de vaderrol op in het gezin. Met alle verantwoordelijkheden en zorgen van dien. “In dit huis kunnen we maar tijdelijk blijven”, zegt hij. “Ik moet op zoek naar een andere woning, maar ik weet niet hoe. Ik moet naar school.” “Maak je maar geen zorgen”, zegt Sifa. “Daar helpen wij je bij.” “En mijn moeder zou ook naar school moeten gaan”, vindt Taherjan. “Dat zou haar goed doen.” Ook daar zal het TVU-team werk van maken.

Caritas International België Van naar school gaan tot de tram nemen en gescheiden afvalophaling: een nieuw leven na de trauma’s in Afghanistan

Hoe werkt dat, zo’n thermostaat? © Isabel Corthier

Hoe werkt de thermostaat?

Maar first things first. Voor mama kan leren lezen en schrijven en Nederlandse les volgen, moet ze nog flink wennen aan het leven hier. Boodschappen doen, de weg vinden, de tram nemen, een doktersafspraak maken, … “We helpen met alles”, zegt Sifa. En hoe werkt de thermostaat van de verwarming? Sevan legt het uit. “Laat het raam niet te lang openstaan”, waarschuwt ze. “Want de energieprijzen swingen de pan uit.” En hoe zit het met de gescheiden afvalophaling? Sevan en Sifa doen het voor, met meegebrachte blikjes, verpakkingen en lege plastic flessen.

Voor alles een papier

Wat is het leven ingewikkeld in België, stellen we vast. “Dat is zo”, knikt Sifa. “En voor alles heb je papieren en documenten nodig. ‘Papieren zijn heel belangrijk in België’, zeg ik altijd tegen de mensen die we begeleiden. ‘Krijg je een brief? Geen nood, we bekijken hem samen. Moet je een document invullen? Dat doen we samen, stap voor stap. Jij zit aan het stuur, en wij rijden mee. En af en toe sturen we bij. Tot jij klaar bent om helemaal alleen te rijden.”

Verwant nieuws

Alle nieuwsberichten