In de keuken van het opvangcentrum Ransart (Charleroi) met Zineb, Michael en Haben

Zineb, kokkin, en Michael (31 jaar, in het geel) en Haben (23 jaar, in de achtergrond), Eritrese verzoekers internationale bescherming (asiel) - Isabel Corthier

26/07/2022

Zineb werkt sinds enkele maanden als kokkin in het Caritas-opvangcentrum voor verzoekers internationale bescherming in Ransart (Charleroi). Michael en Haben, twee jonge bewoners, helpen haar regelmatig bij het klaarmaken van de maaltijden voor de 140 mensen die in het gebouw verblijven. Getuigenissen van het vrolijke trio.

Sinds enkele maanden maakt Zineb deel uit van het team van het opvangcentrum van Caritas International in Ransart, dat in oktober 2020 werd geopend. Zij werkt voor de traiteur “La cuisine de Géraldine” en staat nu enkele keren per week in het opvangcentrum te koken. Sommige van de bewoners die internationale bescherming zoeken, kiezen ervoor om klusjes te doen in het centrum en wat geld te verdienen. Michael en Haben, 31 en 23 jaar oud, koken af en toe met haar. “Het gaat heel goed. Ze zijn vriendelijk en willen graag nieuwe dingen leren. We spreken Arabisch en Engels“, legt ze uit. Het trio is een geweldig team. “Soms zeg ik dat ze mijn plaats moeten innemen, ik leg ze uit hoe ze moeten mengen, ik nodig hen uit om te proeven… Ze snijden de groenten en bereiden samen met mij de gerechten… En dan is er natuurlijk ook nog het opruimen. We wisselen elkaar af, iedereen neemt meerdere rollen op zich.”

Een kwestie van smaak

De twee jongemannen komen uit Eritrea. “Het eten is veel pikanter in Eritrea, en we eten veel injera, ons brood“, legt Haben uit. “Het eten hier is niet hetzelfde als in mijn land“, beaamt Michael met een verlegen glimlach. Aangezien de verzoekers om internationale bescherming die in het centrum verblijven uit verschillende landen afkomstig zijn, zijn ook de voorkeuren divers. “Volgens hen is het beste gerecht kip met rijst“, lacht Zineb. “Ik probeer het iedereen naar de zin te maken en me aan ieders smaak aan te passen. Michael en Haben helpen me erachter te komen wat andere mensen wel en niet leuk vinden. Zo maken we vaak een deel van het eten pikant en het andere niet.“

Lees ook Drie vragen over één jaar opvangcentrum Ransart (Charleroi)

Michael is 31 en komt uit Eritrea. Met Haben, zijn landgenoot van 23 jaar, helpt hij Zineb in de keuken.

Een echte interculturele uitwisseling

Gewoonlijk kookt Zineb voor restaurants en feestpartijen. Dit is de eerste keer dat ze in een collectieve keuken voor een vereniging werkt. “Ik hou echt van deze ervaring, het geeft me de kans om nieuwe mensen te ontmoeten, om ervaringen uit te wisselen met mensen uit andere landen. We praten vaak in de keuken, we stellen vragen over onze verschillende landen. Ik kom uit Marokko“, zegt ze.

Naar de toekomst kijken

Ook buiten het leven in het centrum kan de ervaring voor beide jonge mannen nuttig zijn. “Toen ik in mijn land was, werkte ik ook in de keuken. Daarom heb ik gekozen om mee te doen in de keuken. Ik vind het leuk“, zegt Haben. Op de vraag of hij zich voorstelt ooit een Eritrees restaurant in België te openen, antwoordt hij “ja, misschien“. Hij denkt aan zijn toekomst en hoopt dat hij het felbegeerde vluchtelingenstatuut zal krijgen om zich in België te kunnen vestigen.

Isabel Corthier

“Toen ik in mijn land was, werkte ik ook in de keuken. Daarom heb ik gekozen om mee te doen in de keuken. Ik vind het leuk.” – Haben, 23 jaar, verzoeker internationale bescherming uit Eritrea. Hij verblijft in het opvangcentrum van Ransart (Charleroi).