Hassan werkt buiten zijn schooluren ook om zelf wat centen te verdienen. “Ze hebben me heel graag bij een bekend hamburgerrestaurant in Mechelen”, zegt hij trots. “Ik kan daar nu zowat alles: hamburgers bakken, in de keuken werken, in de zaal rondlopen.”
Niet lang geleden kreeg Hassan een negatieve beslissing over zijn aanvraag om internationale bescherming (asiel) te krijgen. Maar zijn advocaat tekende beroep aan. Voogd Bieke stelt Hassan voor om misschien, in samenspraak met de advocaat, nog een ander pad te bewandelen, naast de beroepsprocedure: “Dan moet ik wel een hele brief schrijven waarin ik vertel over mijn leven, wat ik nu allemaal doe, mijn schoolsituatie, mijn familie. Maar dan moet ik weer op interview[2].” Hassan gaat akkoord met het idee: “België is voor mij het land waar ik een toekomst kan opbouwen.”