Het verhaal van een overlevende

Ade Nuriadin

05/10/2018

Er is niets om naar terug te keren, niets om te redden.

Caritas medewerker Fatwa Fadillah ontmoette in het dorp Jonohoge een vrouw die de aardbeving en daaropvolgende tsunami overleefde. Haar naam heeft hij niet gevraagd, maar haar gezicht en verhaal zullen hem nog lang bijblijven.

“Tijdens de aardbeving viel ik op de grond. We lagen daar en konden niet opstaan. Toen het stopte, sprongen we op en liepen we naar hoger gelegen gebied. Ik keek achter me, en mijn hele dorp werd overspoeld. Er was een luid gebrul en geschreeuw van andere mensen die wegliepen. Toen was alles weg.”

Na de aardbeving

De aardbeving had een kracht van 7.5 op de schaal van Richter. Daarna kwam de tsunami, met golven tot wel 6 meter. Sommige dorpen konden dagenlang niet bereikt worden. Het dodental bleef stijgen. Maar voor deze jonge moeder was er enkel het nu, de realiteit van plots verlies.

Ik keek achter me, en mijn hele dorp werd overspoeld.

“Die nacht hadden we enkel de kleren die we aanhadden. Al wat we hadden was vernield. Er is niets om naar terug te keren, niets om te redden. We kwamen met enkele buren samen en wachtten tot het licht werd.”

Noden

De ochtend bracht allesbehalve beterschap. Markten en banken waren gesloten, telefoontorens waren kapot, voedsel en water waren schaars, en wegen onbegaanbaar.

“De overlevende mannen probeerden de volgende dag materiaal te vinden. We maakten beschutting voor de zon, maar kregen geen hulp. En we hebben dorst. Er is maar weinig drinkwater en we moeten het met velen delen. We halen water van een kanaal, maar het is 5 kilometer ver. We hebben geen toiletten of plaatsen om ons te wassen.”

Caritas voorziet voedsel, zuiver water, medische hulp, noodopvang, hygiënekits en andere benodigdheden om te overleven.