Ze vluchtten naar Turkije en Libanon om te ontsnappen aan het geweld in hun land, waar al meer dan zeven jaar oorlog heerst. Nu trekken ze opnieuw weg, maar deze keer op een veilige en waardige manier. In België kunnen ze hun toevlucht vinden en asiel aanvragen, en zo hopen om een nieuw leven op te bouwen, ver van de bombardementen en geïmproviseerde kampen.
België solidair voor opvang in gemeenten
Om deze personen naar België te laten komen, werd een solidariteitsmechanisme opgezet. Alle erkende godsdiensten in België hebben zich verenigd om een nieuw opvangmodel mogelijk te maken: eerst door het verkrijgen van humanitaire visa bij de overheid en daarna door de kosten op zich te nemen voor de reis en de opvang door gemeenschappen van burgers.
Terwijl de procedure van de asielaanvraag loopt, zullen de vluchtelingen die door het katholieke netwerk worden opgevangen, hoofdzakelijk begeleid worden door geloofsgemeenschappen van elk bisdom. Ze zullen niet gesteund worden door de Belgische overheid, vertegenwoordigd door Fedasil, maar door de religieuze organisaties en gemeenschappen over heel België.
De Kerk, garantie voor een lokale integratie
De religieuze gemeenschappen hebben altijd een belangrijke rol gespeeld in de steun aan migranten op lokaal niveau. En ze zullen dit blijven doen in het kader van dit nieuwe model in opbouw.
Door de lokale verankering van de Kerk over heel België, zullen de vluchtelingen meteen in een solidariteitsnetwerk terecht komen. Vrijwilligers en beroepskrachten zullen hen steunen in de asielaanvraag en tijdens hun integratieparcours in België. Dit engagement kan zich dus vertalen in een tijdsinvestering, het ter beschikking stellen van een woning, een materiële, financiële en/of psychosociale ondersteuning.
Vandaag is een deel van de vluchtelingen aangekomen in België en mobiliseren de lokale katholieke gemeenschappen zich, met Caritas als steun. Met als doel een opvang te garanderen in optimale omstandigheden.
Ervaringen delen
Dit opvangmodel van gemeenschappen maakt deel uit van een leerproces, want tot op vandaag is er geen privaat opvangmodel in België. In Europa proberen andere landen, zoals Italië en Frankrijk, dit al meerdere jaren. Ook daar zijn Caritas en Sant’Egidio betrokken.
Gezien de jarenlange ervaring in opvang en integratie van asielzoekers en hervestigde vluchtelingen, heeft Caritas gehoor gegeven aan de oproep van de gemeenschappen en parochies die zich inzetten voor de opvang. “We zijn van plan om onze expertise zoveel mogelijk te delen om de lokale gemeenschappen te ondersteunen. We steunen zelf ook op de ervaring van onze collega’s in het buitenland om dit model aan te passen aan de Belgische context”, verklaart Anne Dussart, verantwoordelijke voor de sociale programma’s van Caritas International. “Laten we echter niet vergeten dat dit model niet probeert om de opvangverplichtingen van de overheid te vervangen, maar dat we er iets extra aan toevoegen”.
