Wie zijn deze vluchtelingen waarover de voorbije maanden zoveel gesproken wordt?
Vandaag zijn er twee soorten asielzoekers. Er zijn de mensen die op de vlucht zijn voor oorlogen in Syrië, Irak en Afghanistan. Het Midden-Oosten staat in brand en ziet heel veel mensen vertrekken naar Europa, vooral via Griekenland en Hongarije.
De andere asielzoekers komen toe via de Middellandse Zee. Dit zijn de vluchtelingen die je ziet wachten aan de kusten van Libië: mensen uit Somalië en Eritrea, Ghana of Kameroen. Dit zijn vluchtelingen die migreren om andere redenen – dikwijls economische redenen, om te ontsnappen aan de armoede in hun land.
Men spreekt van ongeziene vluchtelingenstromen…
We zien het aantal conflicten toenemen, dus zien we ook meer en meer vluchtelingen uit oorlogsgebieden. Maar de situatie in Europa is in niets te vergelijken met bijvoorbeeld de situatie in de buurlanden van Syrië. Crisis na crisis vangen Libanon en Jordanië vluchtelingen op: mensen uit Palestina, Irak en nu Syrië. Grote golven van mensen zijn voortdurend in beweging want er komt geen einde aan de conflicten. In Syrië zien we hoe de oorlog al jaren aansleept en de economie niet meer draait, met als gevolg een volk dat totaal uitgeput is.
Welke verplichtingen heeft België tegenover deze vluchtelingen?
Zoals elk lid van de Europese Unie is België verplicht de Europese richtlijnen rond asiel en migratie ter bescherming van de vluchtelingen na te leven. Maar elk land kan deze richtlijnen op zijn eigen manier interpreteren. Wat betekent dat we binnen Europa eigenlijk geen uniform beleid hebben. De omstandigheden waarin mensen opgevangen worden in Griekenland of Hongarije verschillen bijvoorbeeld met die van België of Frankrijk. Alles hangt af van de interpretatie. Wanneer iemand asiel aanvraagt in België, wordt de procedure snel in gang gezet. Zodra iemand een aanvraag indient, heeft hij of zij recht op opvang.
Herbeluister het interview dat Anne Dussart gaf aan MNM.
