Drastische vermindering individuele opvangplaatsen. Onzekerheid is groot.

Caritas International België Drastische vermindering individuele opvangplaatsen. Onzekerheid is groot.
31/03/2017

Een van de gevolgen van het nieuwe opvangplan is dat asielzoekers opnieuw moeten verhuizen. Caritas is erg bezorgd over de reële kans dat kinderen hun schooljaar niet meer zullen kunnen afronden.

In juni 2016 besliste de Belgische overheid het aantal opvangplaatsen voor asielzoekers drastisch te verminderen, zowel de collectieve als de individuele plaatsen. Een van de gevolgen van deze reorganisatie is dat ook de individuele plaatsen waarin Caritas International en haar partners duizenden asielzoekers opvingen, bijna allemaal verdwijnen.

Florence Lobert, verantwoordelijke van Caritas’ departement Opvang: “Al meer dan 17 jaar organiseert Caritas in samenwerking met andere ngo’s de opvang van asielzoekers in individuele woningen. Het model staat voor een sterke begeleiding op maat, waarborgt de autonomie en privacy van de asielzoekers, beschermt hun gezinsleven en bevordert de integratie in de Belgische samenleving.”

Periode van extra onzekerheid

Hoewel de beslissing al bijna een jaar geleden genomen werd, krijgen bewoners die vandaag in individuele woningen verblijven sinds deze week de boodschap in de bus dat ze moeten verhuizen. Fedasil wijst hen een nieuw plek toe. Voor de meeste families betekent dit verhuizen naar een andere individuele woning (een lokaal opvanginitiatief beheerd door het OCMW). Voor anderen betekent dit dat ze na maanden of jaren individuele opvang moeten verhuizen naar collectieve centra. Voor nog anderen (personen waarvan de asielaanvraag afgewezen is maar nog steeds recht op opvang hebben omwille van bijvoorbeeld medische redenen) is het nog steeds onduidelijk naar waar ze overgeplaatst zullen worden en of de begeleiding op een duurzame manier voortgezet kan worden.

De mensen die vandaag in ons individueel opvangnetwerk verblijven, zijn overwegend gezinnen maar ook alleenstaande vrouwen of mannen, met of zonder kinderen. De meesten zitten nog midden hun asielprocedure – een periode van spanning en onzekerheid.

Transfers van gezinnen

De “transfers” gebeuren volgens bepaalde criteria – zoals het land van herkomst of de fase van de asielprocedure waarin ze zitten maar ook bijkomende criteria die bedoeld zijn om een nieuwe plek te vinden die beantwoordt aan de noden van de asielzoeker. Dat deze noden verschillen, komt omdat de profielen zo divers zijn: een familie met een ziek kind heeft nood aan een andere begeleiding dan een alleenstaande getraumatiseerde vrouw of een man met een handicap. Niet vanzelfsprekend dus. Maar cruciaal dat dit goed afgestemd wordt.

Waar we ons grote zorgen over maken is dat het niet uitgesloten is dat kinderen die al maandenlang school lopen in stad A, overgeplaatst zullen worden naar stad B en dus twee maanden voor het eind van het schooljaar in een andere school zullen moeten beginnen of hun schooljaar zelfs niet meer zullen kunnen afronden. Scholen zijn na 1 april immers niet meer verplicht nog nieuwe leerlingen in te schrijven. Caritas dringt er bij de Belgische overheid op aan om dit zoveel mogelijk te vermijden én om de vastgelegde transfercriteria nauwgezet te bewaken zodat de waardigheid van elke asielzoeker gegarandeerd kan blijven worden.

Florence Lobert: “We betreuren dat een al erg onzekere periode in hun leven moet gepaard gaan met een zoveelste verhuis.”

 

Verwant nieuws

Alle nieuwsberichten