“Een woning vinden? Mission Impossible.”

Caritas International België “Een woning vinden? Mission Impossible.”
05/05/2016

In 2012 vluchtten Nabil en Fadia uit Homs, na Damascus en Aleppo de derde grootste stad in Syrië. Beiden zijn de oorlog moe. De bommen. De miserie. Ze kenden elkaar toen nog niet. Vandaag, vier jaar en twee kinderen later, hebben ze een huis gevonden in Beauraing, een kleine stad in de provincie Namen. Dankzij een solidaire huiseigenaar, en met de hulp van Caritas International.

‘Ik ben uit Homs gevlucht omdat ik niet in het leger wilde,’ vertelt Nabil. Hij zit aan de keukentafel van zijn bescheiden huurhuis in Beauraing. Mohammed, zijn tweejarig zoontje, klampt zich vast aan zijn been. Nabil pakt hem voorzichtig op terwijl hij verder praat. ‘Maar wanneer je deserteert, gaat de overheid je zoeken. Ik moest vertrekken.’

2000 dollar voor een paspoort

Het is het begin van een lange tocht naar Europa. Nabil reist via Damascus naar Libanon, waar hij een jaar lang in een vluchtelingenkamp leeft. Hij leert er zijn vrouw kennen, Fadia. Ze trouwen. ‘In het kamp was het altijd barkoud. Er was te weinig eten. Het was heel moeilijk. We wilden vertrekken.’ Met valse paspoorten op zak kunnen ze doorreizen naar Algerije. Daarna naar Marokko. ‘We wisten wel dat dat verkeerd was,’ vertelt Nabil, ‘maar het is gelukt. In totaal kostte een paspoort ons 2000 dollar.’

Op de vlucht geboren

‘Mohammed is in Marokko geboren maar we vonden er geen werk.’ Zes maanden lang proberen ze de Spaanse grens over te steken. Naar Melilla, de Spaanse enclave op Marokkaans grondgebied. Tevergeefs – de grenscontroles zijn bijzonder streng. Maar ze houden vol. Tot die ene dag dat het hen wel lukt. Van Melilla worden ze naar Barcelona gestuurd. En vandaar naar Brussel, waar ze op een maandagochtend asiel aanvragen. De helse tocht kan eindelijk stoppen. Licht aan het einde van de tunnel.

Een woning vinden…

December vorig jaar werden Nabil en Fadia officieel erkend als vluchteling. ‘We kregen twee maanden tijd om het opvangcentrum voor asielzoekers te verlaten en zelf een woning te vinden.’ Maar een woning vinden op de Belgische huurmarkt, zonder de taal te spreken en zonder geld op zak, dat is een bijna onmogelijke opgave. ‘Caritas International heeft ons daarbij geholpen,’ vertelt Nabil. ‘Een integratiecoach van Caritas heeft ons in contact gebracht met onze huiseigenaars, Catherine en haar man, en nu wonen we hier.’

…zonder geld

‘Zonder een domicilieadres is het onmogelijk om een leefloon te krijgen bij een lokaal OCMW,’ legt Séverine uit. Als integratiecoach ontfermt zij zich over Nabils familie. ‘Maar zonder die financiële steun is het heel moeilijk om een eigenaar te overtuigen zijn woning te verhuren.’ Caritas International brengt alle partijen samen en probeert dat gat tussen de materiële en financiële hulp te dichten. ‘We stellen ons als organisatie garant en helpen de erkende vluchtelingen bij de administratiemolen. We zoeken mee naar een woning, helpen bij de verhuis, zorgen daarbij voor basisvoorzieningen en keukengerief…indien nodig zelfs voor matrassen.’

Caritas International België “Een woning vinden? Mission Impossible.”
Nabil en zijn gezin wonen in Beauraing.

 

Verwant nieuws

Alle nieuwsberichten