Het verhaal van Ibpesaan

Ibpesaan is 43 en mama van 4 kinderen. Ze komt oorspronkelijk uit Daraya, een stad in Syrië. Bij het uitbreken van het conflict, nu vijf jaar geleden, vluchtte ze naar Libanon.

“Mijn man werkte toen al in Libanon. In een tegelfabriek,” vertelt Ibpesaan. “Door de bombardementen konden de kinderen niet slapen. Ze waren voortdurend bang… Daarom zijn we mijn man hier in Libanon komen opzoeken. We leven in een appartementje in de buurt van Caritas’ medisch centrum in Rayfoon. Alleen mijn man heeft werk. Onze financiële situatie is een ramp. Om de maandelijkse huur van 300 dollar en de 100 euro aan schoolkosten voor de kinderen te kunnen betalen, moeten we geld lenen.”

De voorbije maanden werd de situatie nog moeilijker. “Mijn man is zijn broer verloren toen zijn huis gebombardeerd werd. Ook een dochtertje van hem werd geraakt. Sindsdien wonen mijn schoonzus en haar drie kinderen bij ons in. De meisjes zijn getraumatiseerd, en de jongste had verzorging nodig. Financieel werd het daardoor nóg moeilijker.”

Sinds hun aankomst worden de meisjes ondersteund door artsen, psychologen en therapeuten van Caritas. “Caritas staat klaar om ons te helpen. Ook van de Libanezen krijgen we steun. They care. Maar mijn huis, dat staat nog altijd in Syrië. Ik hoop ooit te kunnen terugkeren.”